پست اول

اهمیت گام اول در این است که جهت حرکت ما را مشخص می سازد.  جهتی که همه گام های بعدی در آن سو برداشته خواهند شد.

1) برگردیم به چندین سال قبل : انسان ها وقت زیادی برای هم داشتند. بخش زیادی از وقت هر کسی صرف همنشینی با دوستان و اقوام می شد. اگر به خیلی قبل تر برگردیم، با تاریکی هوا همه در خانه بودند و برای پر کردن این فاصله تاریکی تا روشنایی بعدی برنامه های زیادی داشتند. برنامه هایی که به انسان ها شناخت می داد از همدیگر. هنوز جامعه ی ما و حتی صنعت ما نیز سنتی بود؛ هنوز بزرگترین نوآوری عصر چراغ برق، یعنی شیفت شب اکتشاف نشده بود؛ و هنوز کسی نبود تا ساعت سه شب وبلاگ بنویسد؛ چون همه کنار هم بودند و احتیاجی به این نوآوری ها نبود.

2) اما خوب ما به عصر حاظر رسیدیم؛ عصری که برق دارد، رایانه دارد، و به تبع آن اینترنت هم دارد.

اما آدم هایی که این عصر دارد کمی متفاوت تر هستند. این آدم ها جور دیگری تربیت می شوند. کافیست پشت یک رایانه ی متصل به دنیای مجازی بنشینند و پشت همان صندلی که نشسته اند سال ها تجربه و علم و صد البته، هر چیز دیگری که بخواهند از این اینترنت بیاموزند. همین اینترنت خودمان، همین پیر دانای 20 - 30 ساله ای که بیشتر از هر پیر دیگری پیراهن پاره کرده است؛ البته به صورت مجازی.

3) نتیجه ی عصر حاضر چه میشود؟ آدم هایی که معلوم نیست چند سالشان هست. پسری که صبح پای رایانه می نشیند و ظهر که پا می شود معلوم نیست چند سال رشد کرده است، چند سال بزرگتر شده است در این چند ساعت. این باعث می شود که آدم ها زیاد به هم نزدیک نباشند، چون کنار هم رشد نکرده اند و هیچ کس درست نمی داند دوستش چند ساله است.

4) اما آدم ها اصولا اجتماعی هستند و بدون هم زندگی کردن در مرامشان نیست. پس راهی می یابند تا با هم سن و سال های خود آشنا شوند، انواع چت روم ها و شبکه های اجتماعی و سایت ها و هزاران البته وبلاگ ها ساخته می شوند تا افراد بخشی از علائق و تمایلات خود و اگر بتوانند بخشی از شخصیت خود را نمایش دهند. اصلا گاهی وبلاگ ها بخشی از شخصیت و روح افراد می شوند و برای شناخت افراد باید گاهی وبلاگ آنها را دید.

5) بک وبلاگ اما چه کارکردهایی دارد؟ یک وبلاگ می تواند محیطی دوستانه باشد برای همکاری ها باشد، می تواند نشان دهنده ی تلاش و تحقیقات شما برای استادتان باشد، می تواند محلی برای رقابت باشد، حتی محلی برای بحث و جدل های فلسفی، محلی برای مطرح کردن و دفاع از دغدغه هایتان و می تواند محلی باشد برای رشد و نمایش قسمتی از شخصیت تان، روحتان و یا زندگیتان.یک وبلاگ می تواند خط سیر فکری یک فرد را مشخص کند. حتی می تواند خلاصه ای از زندگی وبلاگ دار باشد، کارهایی که کرده و کارهایی که در حال انجام آن است.

6) من هم بالاخره آمدم تا وبلاگ بنویسم، وبلاگی که دربر دارنده ی بخشی از تفکرات و اندیشه های من است، بخشی از آنچه به آن رسیده ام.

اگر خلاصه کنم، باید بگویم:

دراین وبلاگ

یک برنامه نویس از دغدغه هایش

                                         خواهدنوشت.