یوسف در این اسارت در چاه نکته هاست . . . شاید که مصر را همه ارزانیت کنند*
1) دلت که آزاد باشد و فقط برای یکی بزند
اسیر هم که باشی
آزادگی را از تو یاد میگیرند.
2) « ما جَعل اللَّـهُ لِرَجل مِن قلبَینِ فی جَوفِه »
خدا دو تا قلب برایت نگذاشته
اسیر دو گانگی ها نباش
یکی باش و برای یکی باش.
آن وقت جسمت، زندگیت و تپش های دلت همه تو را به همان سمت دلت می برند و اصلا مهم نیست اسیر ظلم باشی و دلت را بر سر نیزه کرده باشند...
فکر می کنند دارند تو را به اسارت می برند و نمی دانند چه عاشقانه داری به سمت دلت می روی:
ما رأیت الّا جمیلا...
*شعر از سعید ساجدی است
پی نوشت :