بسم الله

از «عین» به «قاف» عشق عمری راه است…

پـــــیــــچ و خم و تاب از زمین تا ماه است…

این خستگی و در به دری ها مثل 

یک «باء» که ابتدای بسم الله… است…

پی نوشت:

• شصت، هفتاد، صد، اصلا تو بگو هزار سال
مگر همه اش می شود چقدر از همیشه تو؟

• شعر را مطمئن نیست ولی انگار برای حسین رجب دری است