داشتم فکر می کردم
چند سال بعد وقتی پیرتر شده باشیم
هر کداممان یک طرف باشیم
بعد مثل این فیلم ها
یک قراری جایی مکانی
همینطور بدون منظور هم که شده
دور هم جمع شویم
بعد اصلا حرفی هم نزنیم
بنشینیم همدیگر را نگاه کنیم
حجم خاطره های مرور شده از روی چشم ها و چهره ها
شاید ما را از حرف زدن بی نیاز کند
پی نوشت:
- حالا اصلا خاطره هم نبود، نبود؛ در خالی ترین شرایط گاهی زل بزنی به چشم کسی که چند سالی همینقدر خالی که خالی از خاطره بودی و بوده و همینطور چشمی بگویی "هـــِی... میدانی چهها گذشته؟!"
- اگر به کسی برنخورد، باید بگویم همیشه دوست داشتهام روی آدمهای بهتری سرمایهگذاری کنم؛ اصلا منظورم شما نیستید، یا حتی شماها...منظورم...منظورم...دلم گرفت.
*قضاوت نمیکنم؛ منظورم از بهتر به لحاظ سرمایهگذاری بود؛ دقیقا هم درست فکر میکنید منظورم ROI و همه بحثهای اقتصاد مهندسی است.
سلام داداشی
همیشه هم نباید که شما روی خوبان سرمایه گذاری کنید.
یکبار هم باید به دیگران اجازه دهی که روی خوبان سرمایه گذاری کنند.
آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند.
این اجازه را بده تا دیگران با شما باشند و این آرزو را به گور نبرند.
هر چند که از این که در کنارت هستند احساس خوبی نکنی. ولی راضی شو به این که آنان روی خوبان سرمایه بریزند.
سلام
منظورم خوب و بد نبود
مگه من خودم کی هستم؟
شما خوب که نه، عالی هستین اگه اشکالی هست از منه
نزار به حساب خوب و بد، اینطوری بدتر دلم میگیره
نمیدونم چی بگم راستشو بخوای
ممنون که هستی حتی اگه نباشم
اگر اینقدر دل هامون تنگ نبود، واقعاً کسی دل تنگ نبود.
کلاً خیلی از فکرها هستن که دلتنگی میارن یکیشم همینیه که گفتی واقعاً. شاید تو حالت عمومی تر فکر به بالا و پایین اون ساعت شنی خیلی سخت باشه. اینجور موقع ها نیازه به کسی فکر کنی که دلش تنگ نباشه .
من که همچین کسی رو رو زمین سراغ ندارم ;)
شایدم اصلاً اینجاییم که دل تنگ بشیم.
در مورد ROI یاد یه داستان افتادم که مضمونش این بود که تو بعضی موقعیت ها هر کاری انجام بدی بعدش احساس می کنی کار بهتری هم می تونستی انجام بدی، و من فکر می کنم اگه برگردیم عقب بازم همون انتخاب رو می کنیم دلیلش برام قابل توضیح نیست با کلمات متاسفانه : دی
دل تنگتیم رفیق :)
من به آمار زمین مشکوکم
ممنون